W przypadku PST pole magnetyczne dostarcza pulsujący sygnał. Samo pole magnetyczne nie ma bezpośredniego wpływu na staw.
Technologia PST różni się od konwencjonalnych terapii polem magnetycznym (np. cewka Krausa-Lechnera czy PEMF) fizycznymi parametrami oraz okresem leczenia. System Krausa-Lechnera dostarcza pola magnetycznego o prądzie zmiennym, które wytwarza falę w kształcie sinusoidy. Sygnał ten nie jest fizjologiczny, gdyż wszystkie zjawiska bioelektryczne w żywych organizmach zachodzą według procesów zorientowanych na prąd stały.
Wspomniana technologia PEMF wykorzystuje co prawda sygnał oparty o prąd stały, który przenoszony jest do organizmu z określoną intensywnością i częstotliwością, ale pozostaje ona w trakcie całego okresu leczenia stała.
Dla kontrastu, PST dostarcza zmiennych pulsujących sygnałów elektromagnetycznych, które w czasie trwania terapii przekazywane są naprzemiennie i w ten sposób naśladują fizjologiczne sygnały wytwarzane w ludzkim organizmie. Niskie biologiczne częstotliwości i siły pola energetycznego, przy których działa PST, mieszczą się w biologicznym zakresie, co pomaga wyjaśnić, dlaczego leczenie jest zarówno skuteczne, jak i całkowicie bezpieczne.